کد مطلب:113792 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:263

در رابطه با چگونگی طرح های آموزشی یا كشف و شناسائی آنها در نهج البلاغه، توجه به موارد زیر ضروری است.

1- اصل قرار دادن ساده گوئی

2- از باورهای مسلم عقلی، فرهنگی افراد باید مباحث را

[صفحه 59]

آغاز نمود كه اینگونه آغاز كردن ها در رابطه با اقوام و ملل گوناگون و نوع تفكرات هر قوم و قبیله ای فرق می كند و مخالف و موافق را مجاب می سازد.

3- ورود غیر مستقیم در مباحث مورد آموزش، یعنی ابتداء باید افكار و اذهان مردم را متوجه یك واقعیت غیر قابل انكار و قابل مشاهده نمائیم و سپس آرام آرام اهداف اصلی آموزشی خود را در پرتو جاذبه ی آن واقعیت مطرح شده، به بررسی بگذاریم.

4- مجسم كردن و قابل مشاهده نمودن مباحث

5- استخراج همه ی جوانب بحث مطرح شده

6- سازماندهی و جمع بندی «پس از استخراج همه ی جوانب و گستردگی لازم مباحث».

7- معرفی ترازوی سنجش و میزان بررسی در مباحث

(كه چگونه باید احتمالی را رد كرد یا پذیرفت، یعنی ملاك بررسی ما مشخص باشد ).

هر محقق پژوهنده و تلاشگری، با اندك بررسی و مطالعه در نهج البلاغه، به این حقیقت آشنا می گردد كه امام علی (علیه السلام) تمام موارد یاد شده را بگونه ای اعجاب آور در نهج البلاغه بكار گرفته است كه از توان و قدرت بشری خارج است.

كه گفتند «نهج البلاغه فوق كلام مخلوق است»

در بسیاری از خطبه ها امام (ع) هنر مجسم كردن مباحث را آنچنان زیبا و ظریف و قابل شناخت عموم متفكران جوامع بشری بكار گرفته اند كه همه را به اعتراف و شگفتی واداشتند كه دوست و دشمن، اندیشمندان مسلمان و دیگر متفكران مكاتب بشر و مذاهب

[صفحه 60]

و ادیان همه و همه در پرتو نور همیشه درخشان نهج البلاغه بهره مند گشته و به ستایش آن همت گماردند كه در این رابطه توجه به «ویژگی های نهج البلاغه» و «جامعیت سخنان امام (ع)» و «جاودانگی» مباحث این كتاب ارزشمند ضروری است.[1].

صفحه 59، 60.

1. به كتاب روش های تحقیق در نهج البلاغه مراجعه فرمائید.